Toxicoloog Nynke Kramer onthult gezondheidsrisico's van geblakerde voeding en PFAS blootstelling
Tijdens de speciale jubileumvoorstelling van de Universiteit van Nederland in Carré zal toxicoloog Nynke Kramer de gezondheidsrisico's bespreken van zwartgeblakerd voedsel, waarbij ze uitlegt waarom verbrande stukken vlees veel schadelijker zijn dan geblakerde groenten. Daarnaast zal Kramer ingaan op de gevaren van PFAS, de zogenaamde "forever chemicals," en de uitdagingen bij het testen en meten van deze schadelijke stoffen in het milieu en het menselijk lichaam. Dit evenement biedt een unieke kans om meer te leren over de effecten van deze alledaagse blootstellingen op onze gezondheid.
Toxicoloog Nynke Kramer is een deskundige op het gebied van chemische toxicologie en milieugezondheid, met een specifieke focus op de blootstelling aan schadelijke stoffen en hun effecten op de menselijke gezondheid. Ze heeft veel onderzoek gedaan naar de risico's van blootstelling aan verschillende chemische verbindingen, waaronder die welke ontstaan door het verbranden van voedsel, zoals de zwarte randjes op geblakerde stukken vlees.
Verschil in Gezondheidsrisico's Tussen Geblakerde Stukken Vlees en Groenten
Wanneer je vlees grilt of barbecuet en het vlees zwartgeblakerd raakt, ontstaan er schadelijke chemische stoffen zoals polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) en heterocyclische amines (HCA's). Deze stoffen worden gevormd wanneer vetten en eiwitten in het vlees worden verhit tot zeer hoge temperaturen, zoals bij direct contact met vlammen of hete oppervlakken. Zowel PAK's als HCA's zijn geclassificeerd als potentieel kankerverwekkend voor mensen. Dit betekent dat frequent eten van sterk geblakerde stukken vlees je risico op het ontwikkelen van bepaalde vormen van kanker kan verhogen, zoals darm- en maagkanker.
Aan de andere kant bevatten geblakerde groenten zoals bloemkool geen eiwitten of vetten die HCA's of PAK's kunnen vormen bij blootstelling aan hoge temperaturen. In plaats daarvan bevatten ze suikers en cellulose, die bij verbranding tot verschillende, minder schadelijke producten worden afgebroken. Hoewel het verbranden van groenten niet aanbevolen is voor smaak en voedingswaarde, vormen de zwartgeblakerde randjes van groenten geen significant gezondheidsrisico zoals dat bij vlees het geval is.
PFAS en het Testen Ervan
Naast haar expertise in voedselgerelateerde toxicologie, heeft Nynke Kramer ook veel onderzoek gedaan naar PFAS (per- en polyfluoralkylstoffen), een groep synthetische chemicaliën die al tientallen jaren in verschillende industriële en consumentenproducten worden gebruikt, zoals anti-aanbakpannen, waterafstotende kleding, en brandblusschuim. PFAS zijn bekend geworden als "forever chemicals" omdat ze zeer persistent zijn in het milieu en in het menselijk lichaam, wat betekent dat ze nauwelijks afbreken en zich kunnen ophopen.
Langdurige blootstelling aan bepaalde PFAS is in verband gebracht met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder hormonale verstoringen, verminderde vruchtbaarheid, een verhoogd cholesterolgehalte, en een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker. Het testen van PFAS in het milieu en in menselijk bloed is complex, omdat deze stoffen in zeer lage concentraties aanwezig zijn en er honderden verschillende soorten PFAS bestaan.
Kramer's werk richt zich op het ontwikkelen en verbeteren van methoden om PFAS-niveaus nauwkeurig te meten en te begrijpen hoe deze stoffen zich in het lichaam gedragen. Dit onderzoek is cruciaal voor het beoordelen van de risico's van PFAS-blootstelling en voor het ontwikkelen van effectieve beleidsmaatregelen om de blootstelling van mensen aan deze schadelijke stoffen te beperken.
Als je meer wilt leren over deze fascinerende onderwerpen, kan het bijwonen van de speciale voorstelling in Carré een geweldige kans zijn om direct van een expert te horen.
