Q-koorts Coxiella Burneti Chronisch

Deze test bestaat uit Q-koorts Fase 1 IgG en Q-koorts Fase 2 igM (Coxiella burneti fase 1 IgG en fase 2 IgM) uit serum.

Deze test wordt gebruikt bij een het vermoeden van een oude besmetting die chronisch geworden is.

Voor de infectieziekten waarvoor een meldingsplicht geldt zijn wij verplicht een positieve uitslag te melden aan jouw locale GGD (meer informatie). 

Q-koorts is een ziekte die van dier op mens overgedragen wordt veroorzaakt door Coxiella burnetii, een bacterie die zeer besmettelijk is.  

Hoe ontstaat de besmetting?

De belangrijkste bron van infectie zijn runderen, schapen en geiten. Ook huisdieren (hond en kat) en vogels kunnen een besmettingsbron vormen. Meestal vertonen de dieren zelf geen verschijnselen, wel kunnen ze aborteren. De bacterie wordt vervolgens uitgescheiden in het abortusmateriaal (afgestoten vrucht, vruchtvliezen en vruchtwater),in melk, speeksel, traanvocht en mest. De bacteriën kunnen goed buiten het dier overleven, waardoor dierlijke producten langdurig een bron van besmetting kunnen blijven.

Besmetting vindt voornamelijk plaats via de luchtwegen door inademen van besmet stof, dat afkomstig is van stallen, weilanden, ruwe wol, huiden, kleding etc. Teken kunnen voor overdracht van dier op dier zorgen, en soms voor overdracht op de mens. Besmetting direct van mens op mens komt niet voor.
Daarnaast is besmetting mogelijk door consumptie van besmette rauwe melk(-producten) of onvoldoende verhit vlees.  Er zijn ook gevallen beschreven waarbij moeders pasgeboren kinderen infecteerden via de placenta en/of de moedermelk.

Klachten

In meer dan 50% van de gevallen verloopt de ziekte zonder duidelijke symptomen of klachten. 
Meestal beginnen de klachten 2 tot 3 weken na besmetting.
Mogelijke klachten zijn:

• Koorts (39-40°)
• hevige hoofdpijn (frontaal of retroorbitaal)
• nekstijfheid
• Algemene malaise, misselijkheid en/of braken
• moeheid
• spierpijn
• lage hartslag
• verminderde eetlust, wat soms leidt tot een acuut gewichtsverlies (vooral indien de ziekte langer dan 2 weken duurt).
• Soms gaat de ziekte gepaard met een longontsteking, gekenmerkt door een droge hoest en pijn in de borst.
• Een andere mogelijke complicatie is een lichte vorm van leverontsteking (hepatitis). 

Bij ongeveer 5% van de geïnfecteerde patiënten, voornamelijk mensen met vaatafwijkingen, immunodeficiënties of zwangeren, ontwikkelt Q-koorts tot een chronische ziekte die zich vaak presenteert als endocarditis (ontsteking van de hartwand). Symptomen hiervan kunnen tot 10 jaar duren. In Nederland dienden 40% van de bekende gevallen in het ziekenhuis te worden opgenomen.

Q-koorts is vrij zeldzaam. In Nederland schat men het aantal besmettingen bij de mens op een 20-tal per jaar. Wellicht is dit een onderschatting omdat de ziekte vaak zonder symptomen verloopt.

Behandeling

De meeste patiënten herstellen volledig na enkele weken tot maanden zonder behandeling. 
Antibiotica zullen de duur van de ziekte echter verkorten. Doxycycline is de voorkeursbehandeling bij een acute Q-koorts. De behandeling is het meest effectief wanneer ze de eerste 3 dagen van de ziekte wordt begonnen. 

Uitleg Microbiologische diagnostiek Q-koort  C. Burnetii

Antistoffen tegen C. burnetii ontwikkelen zich vanaf circa de 10e-14e  vanaf de datum van de eerste ziektedag.
waarbij in de regel achtereenvolgens:
fase II-IgM-,
fase II-IgG-, 
Fase II-IgM ELISA is te gebruiken als screeningsmethode voor acute Q-koorts

Daarna verschijnen de fase I-IgM- en fase I-IgG-antistoffen.
Pas 4 maanden na de infectie bereiken de fase I-antistoffen hun hoogste waarde. 
IgM-antistoffen kunnen lang aantoonbaar blijven (tot langer dan 6 maanden) 
Daarna is de fase I igG aantoonbaar bij een infectie.
Deze screenings methode is te gebruiken voor chronische Q-koorts.

Mocht je ook recentere infecties willen aantonen dan kunt u ook deze test erbij bestellen.