Quantiferontest TBC IGRA tuberculose

De IGRA-test (oftewel de Interferon Gamma Release Assay) is een bloedtest waarmee een besmetting met tuberculose kan worden vastgesteld. Het laten doen van de IGRA-test brengt geen risico's met zich mee. LET OP!! DEZE TEST INSTUREN VAN MAANDAG T/M DONDERDAG (NIET OP VRIJDAG)

Deze test wordt vaak vereist voor buitenlandkeuringen.

Voor de infectieziekten waarvoor een meldingsplicht geldt zijn wij verplicht een positieve uitslag te melden aan jouw locale GGD (meer informatie). 

De oude Mantouxtest geeft aan dat er mogelijk sprake is van een besmetting met tuberculose. deze verbeterde  IGRA-test kan hier en duidelijkheid over geven.

Om de test te laten doen, dient er een bloedtest afgenomen te worden. Het bloed wordt in het laboratorium onderzocht op de aanwezigheid van afweerstoffen tegen tuberculose. Na twee tot drie weken volgt de uitslag van het onderzoek per e-mail. Als er sprake is van een besmetting wordt je eerst gebeld.

De uitslag is positief

Als de uitslag van de IGRA-test positief is, is er zeer waarschijnlijk sprake van een besmetting met tuberculose. Er zijn dan twee mogelijkheden:

• Er heeft een besmetting plaats gevonden, maar de onderzochte is (nog) niet ziek (latente besmetting).
• De onderzochte heeft de ziekte tuberculose (actieve besmetting).

De uitslag is negatief

Bij een negatieve uitslag is besmetting onwaarschijnlijk, maar niet helemaal uit te sluiten. Hoe de tuberculose-arts de uitslag uitlegt, hangt onder andere af van de (medische) geschiedenis van de onderzochte. De arts bespreekt wat er verder gaat gebeuren.

Tuberculose (TBC) is een infectieziekte die in Nederland gelukkig steeds minder voorkomt. TBC symptomen zijn echter lastig te koppelen aan de diagnose tuberculose, omdat het doorgaans vage en  veelvoorkomende klachten geeft, zoals vermoeidheid. Een tijdige behandeling is echter wel noodzakelijk wereldwijd sterven jaarlijks ongeveer anderhalf miljoen mensen aan de infectie. 

Tuberculose wordt ook wel TBC genoemd. Het is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie 'Mycobacterium tuberculosis'. De ontsteking begint vaak in de longblaasjes en is op dat moment nog niet besmettelijk. Zet de ontsteking zich door en geneest het zichzelf niet, dan spreken we pas van tuberculose. De ziekte is dan wél besmettelijk.

Tuberculose kan via de bloedbaan ook andere organen aantasten.
Tuberculose wordt via de lucht verspreid. Iemand die besmet is met tuberculose, kan de bacterie verspreiden door te hoesten en/of niezen. Wanneer iemand anders deze bacterie binnenkrijgt, kan hij besmet raken. Gelukkig wordt maar zo'n tien procent van de mensen die de bacterie binnenkrijgen ook echt ziek. Wel kan het zo zijn dat de besmetting zich pas later uit, wanneer je weerstand laag is en je afweersysteem niet meer tegen de bacterie kan vechten.

Tuberculose gaat gepaard met redelijk vage klachten. Dat maakt het vaak lastig de diagnose tuberculose te stellen. Ben je besmet met tuberculose, dan kun je de volgende klachten ervaren:

• Hoesten: bij tuberculose hoest je veel, tuberculose tast immers voornamelijk de longen aan. Soms komt het voor dat er bij het hoesten wat bloed naar boven komt.
• Vermoeidheid: wanneer je besmet bent met tuberculose voel je je vermoeid en futloos.
• Koorts
• Nachtzweten
• Gewichtsverlies: dit gewichtsverlies is onder andere de oorzaak van een verminderde eetlust die vaak bij tuberculose komt kijken.
• In enkele gevallen heeft iemand tuberculose zonder er verder klachten van te hebben.

Is tuberculose te behandelen?

In Nederland bestaan er preventiemaatregelen die besmetting met tuberculose moeten voorkomen. Kinderen jonger dan twaalf jaar, waarvan ten minste één van de ouders uit een land komt waar tuberculose vaak voorkomt, worden ingeënt tegen tuberculose. Wanneer je reist naar een land waar tuberculose veel voorkomt wordt geadviseerd een inenting te nemen, indien je van plan bent langer dan een jaar in dat land te blijven.

Ben je besmet met tuberculose, dan bestaat de behandeling uit een langdurige en antibioticakuur. Je slikt dan gedurende minimaal zes maanden verschillende antibiotica. Zo'n antibioticabehandeling kan samengaan met vervelende bijwerkingen. Wanneer blijkt dat de tuberculosebacterie resistent is tegen de sterkste antibiotica duurt de behandeling minimaal twintig maanden.